مروری بر عملکرد سیستم دهلیزی افراد مبتلا به آسیب شنوایی و تأثیر ورزش حرفه‌ای بر آن

مقدمه و اهداف در کم‌شنوایی حسی-عصبی آسیب تنها منحصر به بخش حلزونی نیست، بلکه معمولاً بخش دهلیزی نیز درگیر است. نتایج مطالعات متعدد، نشان داده است که کودکان ناشنوا در مقایسه با همتایان طبیعی، در توانایی‌های تعادلی مشکل‌دارند. کودکان ناشنوا عدم ثبات بیشتری در کنترل پوسچر خود نشان می‌دهند. بررسی‌های دیگر تاکید می‌کنند که فعالیت‌های ورزشی در سیستم‌های موثر در حفظ تعادل تاثیر داشته و تا حدودی تعادل بهتری را برای مبتلایان به آسیب شنوایی ایجاد می‌کند. سیستم دهلیزی یکی از سه سیستم مؤثر در حفظ تعادل است؛ بنابراین بررسی آن در کنترل پوسچر و تأثیر ورزش در رشد این سیستم امری ضروری به نظر می‌رسد. در مقاله حاضر مروری وضعیت تعادلی در افراد ناشنوا و تأثیرات ورزش در رشد سیستم دهلیزی این افراد مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش‌ها                                                                                          به منظور بررسی مروری عملکرد سیستم دهلیزی در افراد مبتلا به آسیب شنوایی و تاثیر ورزش حرفه­ای بر آن،کلیه مقالات موجود دراین زمینه از سال 1932 تا 2015 میلادی در پایگاه‌های اطلاعاتی Science Direct، PubMed، Google Scholar، Elsevier، ovid، proquest، scopus، springer مورد بازنگری قرار گرفتند. یافته‌ها افزون بر 300 مقاله با موضوعات مرتبط با کنترل پوسچر در افراد مبتلا به آسیب شنوایی و تأثیر فعالیت­های ورزشی بر سیستم‌های حسی و پتانسیل‌های برانگیخته دهلیزی در پایگاه‌های اطلاعاتی مذکور قابل دستیابی بود. در نهایت از 39 مقاله به صورت کامل و 7 مقاله به صورت خلاصه پژوهشی، برای نگارش مقاله حاضر استفاده شد. نتیجه‌گیری ورزش به دلیل تاثیر در رشد سیستم دهلیزی می‌تواند به عنوان یک مداخله درمانی قوی برای کودکان با اختلالات عملکردی در سیستم دهلیزی درنظرگرفته شود و انجام فعالیت‌های ورزشی در این افراد توصیه می‌شود.